12 en 13 juni

Hai, daar zijn we weer.
Vandaag gaan we verder we hebben hier een prima plek gehad op de Spanish RV Park.
Een paar dagen lekker bijgekomen en toch veel gedaan.
We gaan richting Gobelin Valley State Park. Henk heeft er een wandeling gevonden die hij heeft “gelopen” op de sportschool, de Little Wild Horse Canyon. Gisteren is hij er een tijd mee bezig geweest om te kijken hoe er te komen.
Nou was het dus erg simpel achteraf voordat je het park inrijdt kan je naar the wild little horse canyon rijden. Het is een wandeling van 4 a 6 uur als je het helemaal rond loopt. Maar dat is een brug te ver. We gaan ongeveer een uur heen lopen en dan een uur weer terug. Het begin ging goed tot we bij een stuk kwamen dat we echt even moesten klimmen om over een stuk te gaan dat dood loopt. Ik wilde het eigenlijk al opgeven maar aan de andere kant vond ik het ook we weer een uitdaging. Na een tijdje werd het toch wel erg mooi we liepen door een smalle kloof je kon elkaar nog maar net passeren af en toe moest je toch nog wel wat klimmen dan ligt er net een grote steen die de weg versperd. Af en toe komen we wat mensen tegen er zijn dus meer “gekken” Na ruim een uurtje lopen gaan we weer de zelfde weg terug en dan zie je het toch weer van een andere kant en dat is zeker net zo mooi. Terug gekomen bij de camper gaan we lekker douchen en drinken we koffie dit is zo’n moment dat het heerlijk is als je je “huisje bij je hebt.
Lekker opgefrist gaan we verder naar Escalante daar heeft Henk een camping gevonden
We rijden door een geweldig landschap eerst door het Capitol Reef met zijn mooie rode rotsformaties echt schitterend. Dan is het landschap weer met zwart gekleurde bergen dan weer met kale bergen. Je kijkt je ogen uit. Dan komen we in het Dixie Forest State Park met hele hoge naaldbomen en waar de hertjes gewoon langs de kant staan. De natuur blijft je verbazen. Op een gegeven moment klimmen we 14% op een smalle weg vlak lang het randje maar zo mooi uitzicht dat ik dat eigenlijk niet zo in de gaten heb ik ben te druk met foto’s maken.
Ondertussen hebben we toch weer een heel eind gereden Henk zegt elke keer het valt mee het is niet ver maar het valt toch weer tegen maar de natuur hier maakt alles goed. We komen in Escalante om 19.00 aan we gaan eerst even lekker borrelen daarna gaan we lekker eten kipfilet zelf gebakken frietjes. En een salade en een lekker wijntje erbij.
We gaan niet laat slapen morgen gaan we weer op pad op weg naar Bryce. Dat is niet ver ver volgens Henk we zullen het zien.

13 juni
Voordat we op weg gaan naar Bryce gaan we skypen met Andre en Anita het internet doet het hier als een tierelier. Leuk om ze weer gesproken te hebben en gezien. Na een klein kwartiertje hebben we ook contact met Monique Milan en Thijmen het eerste wat Thijmen zegt met een verbaast gezichtje Opa opa. Milan komt er ondertussen ook bij die is druk met gras maaien geweldig. Het is leuk om ze weer even te zien.

Dan gaan we toch echt op weg naar Bryce Canyon het is een klein uurtje rijden dus het valt inderdaad mee.
We besluiten om een wandeling naar beneden te maken een combinatie van een makkelijke en een gemiddelde qua moeilijkheid en hoogte verschil. De Queens Garden en de Navaja loop. 4,6 km Het is geweldig we lopen natuurlijk eerst 183 meter naar beneden dat is nog te doen we genieten en maken veel foto’s. De camera maakt overuren.
Na een klein uurtje gelopen te hebben komen we bij een rustpunt daar eten we even een broodje en rusten uit. Er waait een heerlijk wind door de kloof dus het is niet al te warm dat scheelt een hoop. En dan komen we bij het punt dat we naar boven gaan en ja hoor dat is dus die 183 meter klimmen en ik kan je zeggen dat viel voor de drommel niet mee. Maar we hebben het gedaan je hebt geen keus maar toch.
Voordat we naar het Amfitheater gaan met de shuttle bus( belt Richard die was helemaal door het dolle want Nederland heeft gewonnen van Spanje met 5 -1 we nemen vanavond een extra borrel) het Amfitheater is het mooiste wat er is je kijkt een kleine 2539meter naar beneden en je ziet allemaal klein torentjes Hoodoo's genoemd in mooie kleuren en vormen die in miljoenenjaren gevormd zijn door wind sneeuw ijs en regen over duizenden jaren kan het hier er weer heel anders uitzien.
Om 16.00 gaan we verder en sluiten ook dit stukje weer af. Geweldig om het weer te zien we hebben trouwens onderweg ook Bryce Canyon Village herkend waar we drie jaar geleden geslapen hebben met Ap en Anneke en Ruby’s Inn met zijn winkel waar ze wijn verkopen in een klein hoekje die op slot gaat.
De reis valt niet mee er staat een harde wind de camper slingert aardig je moet continu tegen sturen.
Om half zeven komen we aan op de camping die zit helaas vol de eigenaresse wil ons graag helpen maar er is net een grote groep gearriveerd die hebben alle plekjes bezet. De mw. raadt ons aan voor een nacht op de( je raadt het al) parkeerplaats van de Walmart een grote supermarkt te gaan staan. En voor morgen heeft ze weer plek voor ons. Vanaf 10 uur.
We gaan eerst een pizza eten in de Pizza hut we hebben allebei een large pizza en die kunnen we niet op die is zo groot maar hij smaakt heerlijk we vragen een doggy bag dus hebben we morgen ook weer te eten.
En zo staan we dus weer op een parkeerplaats dat gaat prima we hebben nog stroom en je kan altijd even de generator aan zetten. Het zal toch geen nachtwerk worden want we zijn moe van de dag die weer echt een top dag was zoals de hele vakantie. We zullen hier nog lang over na praten.